Methodes
​
Allereerst wil ik zeggen dat de methodes waar mee gewerkt wordt
altijd op de achtergrond meedraaien als een palet van tools en kennis waar ik samen met jou mee werk.
Ik wil jou in de eerste plaats als mens ontmoeten, daar waar jij op dat moment bent.
Somatic Experiencing en NARM zijn lichaamsgerichte vormen van therapie die werken met shocktrauma, ontwikkelingstrauma en stress op alle vlakken van ons als mens.
Daarmee bedoel ik zowel lichamelijk, emotioneel als cognitief.
Trauma en stress zit in het lichaam opgeslagen, heeft invloed op hoe we met onze emoties omgaan en hoe we over onszelf en de wereld om ons heen denken.
Somatic Experiencing®
We hebben 3 overlevingsmechanismen:
Vechten, vluchten en bevriezen. Dieren hebben dezelfde mechanismen.
Als er niet de mogelijkheid was om te vechten of om te vluchten, dan bevriezen we.
De rem zit er op terwijl er onder heel veel energie zit.
In een SE (Somatic Experiencing) sessie wordt de in het zenuwstelsel opgeslagen overlevingsenergie gedoseerd ontladen. In hele kleine stapjes gaan we in en uit de spanning.
Dit zorgt voor ontlading van de opgeslagen energie.
Er wordt gewerkt met lichamelijke sensaties, zoals tintelingen, warmte en stroming, waarbij je precies kan volgen wat er gebeurt.
Dit helpt ook om een groter gevoel van controle en beheersbaarheid over het lichaam te krijgen.
SE helpt je bewust te worden van wat je hulpbronnen zijn die het verwerkingsproces ondersteunen.
Voorbeelden van interne hulpbronnen zijn:
Je gevoel voor humor, contact met de grond, gevoel van kracht, creativiteit, je intelligentie, je ademhaling, daar waar het goed en aangenaam voelt in je lichaam.
Externe hulpbronnen kunnen zijn:
Vrienden, familie, een fijne plek, positieve herinneringen, natuur, muziek, kunst.
Maar ook objecten met een voor jou belangrijke waarde zoals bijvoorbeeld een ring, een beeld, een pop, een kunstwerk etc.
Deze geven in het lichaam een gevoel van vertrouwen en ontspanning.
Dat doorbreekt de vicieuze cirkel van aanhoudende en zichzelf versterkende spanning.
Veerkracht
Bij verschillende trauma's gebeurt het vaak dat we ons niet meer bewust zijn van onze grenzen.
We hebben een kort lontje, hebben moeite om nee te kunnen zeggen.
Of kijken constant achter ons, zodat we niet meer weten wat er voor ons gebeurd.
Onze veerkracht neemt af. Met SE en NARM leer je meer aanwezig te zijn met de ongemakken in je systeem zonder er van weg te lopen of het te onderdrukken.
Doordat je je meer bewust wordt hoe sensaties en overlevingsmechanismen in het lichaam werken, kun je jezelf ook beter leren ontladen en reguleren. Hoe meer inzicht je krijgt in hoe je hebt leren overleven, des te meer je er ook op een afstand naar leert kijken en er meer keuzes zijn voor je. In plaats van vast te zitten in je overlevingsstrategie.
De momenten van spanning zullen dan minder lang in je systeem aanwezig zijn en je weet ook veerkrachtiger op situaties te reageren.
​
Somatic Experiencing is er op gericht om op zorgvuldige wijze, zonder herbeleving van het trauma, het lichaam te helpen de bevroren spanning stukje bij beetje los te laten.
De beweging die er ‘toen’ niet kon zijn, kan alsnog worden afgemaakt.
Door deze ontlading kan eindelijk, vaak na vele jaren, de rust in lichaam en geest terugkeren.
NARM™
Het Neuro Affective Relational Model, gaat uit van 5 basis behoeftes :
- De capaciteit hebben om in verbinding met jezelf en anderen te kunnen zijn.
- Behoeftes kunnen uiten.
- Vertrouwen hebben, afhankelijk kunnen zijn.
- In staat zijn om grenzen aan te kunnen geven, op te komen voor jezelf.
- Balans in liefde en seksualiteit, gezonde relaties.
Als op jonge leeftijd deze behoeftes, zelfs met beste intentie en alle liefde, niet juist zijn geadresseerd door onze opvoeders, dan kunnen onze basisbehoeftes zich niet vrij bewegen.
Er kunnen dan problemen ontstaan verbinding te voelen met onszelf en anderen.
Er kan een gevoel van wantrouwen en onveiligheid ontstaan, we kunnen onze behoeftes niet uiten of zijn niet in staat om heldere grenzen aan te geven.
Ons liefdesleven kan in verwarring raken doordat we geen gezonde liefde-seksualiteit verbinding ervaren.
Samen met jou onderzoeken we het dilemma waar je in kan zitten.
De onderliggende drijfveer is vaak van binnen het gevoel te hebben de hechting te verliezen als je iets voor jezelf wil.
Bijvoorbeeld:
​
Je wilt je graag verbinden maar iets in je houdt je tegen.
'Als ik mijn behoeftes uit, verlies ik mijn partner.'
'Als ik nee zeg tegen mijn baas, verlies ik mijn baan.'
'Als ik kwetsbaar ben, dan ben ik zwak.'
'Als ik voel, dan raak ik de controle kwijt.'
'Als ik huil, dan ben ik bang dat het nooit meer ophoudt.'
'Als ik boos wordt, dan ben ik bang voor de consequenties, dus dan maar liever niet.'
Het verwarren van echte liefde met perfectionisme, presteren en good looks.
Met deze dilemma's werk ik zowel op cognitief en emotioneel niveau, als wel met sensaties in het lichaam.
Hierdoor worden alle delen van je ervaring geadresseerd.
Klik hier voor meer info over NARM
polyvagaal theorie
​
Deze theorie, ontwikkeld door Steven Porges, is gebaseerd op drie staten waar we in kunnen verkeren:
Veiligheid, gevaar of levensbedreiging.
Bij veiligheid is een deel van ons zenuwstelsel actief dat zorgt voor sociale betrokkenheid, rust en homeostase.
Bij gevaar is er sprake van vechten en vluchten.
Bij levensgevaar bevriezen we.
Wat Steven Porges ontdekte was dat bij veiligheid en levensgevaar het parasympatische zenuwstelsel actief is.
De nervus vagus is voor 80% onderdeel van het parasympatische zenuwstelsel.
De nervus vagus bestaat uit twee delen: de ventrale en de dorsale vagus.
Bij veiligheid is de ventrale vagus actief (van middenrif tot het hoofd).
Bij levensgevaar is de dorsale vagus actief (Van middenrif naar beneden).
Bij gevaar is het sympatische zenuwstelsel actief. (Vechten en vluchten)
Als we in de vecht-of vluchtstand staan of als we bevriezen dan staat de ventrale vagus zo goed als op uit.
We zijn niet meer in staat om ons sociaal te bewegen en contact te maken.
Deze theorie helpt ons om in te zien wanneer we in welke staat zijn en wat ons helpt weer uit de bevriezing te komen. Vaak is mobilisatie daar een belangrijk onderdeel van.
Maar op een manier dat het voor jou te manegen is.
Somatic experiencing en NARM werken beide met de kennis uit deze theorie.
​
Klik hier voor meer info over trauma en stress.
systemisch werk
​
We komen allemaal uit een systeem. Het familiesysteem.
Ieder systeem heeft een orde. De voorouders, opa's, oma's, de vader, de moeder, de oudste zoon of dochter, de middelste, de jongste, ooms, tantes, neven en nichten.
Als er een verschuiving plaats vindt in het systeem dan kan het zijn dat je niet meer op je plek staat. Je neemt bijvoorbeeld de plek in van een van je ouders, of je gaat bemiddelen om te voorkomen dat het nest uit elkaar valt.
Loyaliteit, vaak ook onbewust, speelt hierin een grote rol waardoor we van onze eigen authentieke plek afgaan.
De ongeborene, een miskraam, een geheim, een overledene, ziekte, oorlog, misbruik, geweld, liever een zoon dan een dochter willen hebben of andersom, vluchten uit een land, hertrouwen, een geheime liefde, scheiding etc. zijn elementen die van invloed zijn op het systeem.
D.m.v. een tafelopstelling die je opstelt met poppetjes die je familie representeren kan er veel informatie naar boven komen over hoe de dynamiek in jouw familiesysteem is. Door contact te maken met de personen uit je systeem krijg je inzichtelijk hoe de onderlinge verhoudingen zijn, hoe iedereen t.o.v. elkaar staat.
Hoe zou zo een opstelling er op zijn best uit kunnen zien ?
En wat is daar voor nodig ? Wat heb je daar voor jezelf in te doen ?
Deze informatie gebruik ik samen met jou en met de kennis uit Somatic Experiencing en NARM om daarin helderheid te krijgen zodat je weer op je eigen plek komt te staan.
EMI - Eye movement integration
Wetenschappelijk onderzoek toont aan dat oogbewegingen verbonden zijn met reacties op traumatische ervaringen. Tevens toont het aan dat er via diezelfde oogbewegingen, ook een verbinding is met het verwerken van traumatische ervaringen. Dit maakt de ogen de perfecte verbinding naar het brein waar de traumatische ervaringen liggen opgeslagen.
EMI helpt het brein dat te doen wat het eigenlijk tijdens de slaap had moeten doen. Namelijk informatie verwerken en doorsturen naar het lange termijn geheugen. EMI maakt gebruik van soepel volgende bewegingen van de ogen, Smooth Persuit Eye Movement. Dit zijn de bewegingen die gedurende de slaap worden gemaakt om informatie te verwerken. Door het volgen van deze (SPEM) bewegingen met onze ogen, wordt het brein aangezet zichzelf volledig te scannen en alle relevante informatie te verzamelen over de traumatische gebeurtenis. Het brein voegt al deze puzzelstukjes weer bij elkaar tot een duidelijke puzzel. Doordat EMI het natuurlijk ritme tussen de linker en rechter hersenhelft herstelt, kan de puzzel van de gebeurtenis naar het lange termijn geheugen worden geschreven.
Met als resultaat dat de triggers geen effect meer hebben op het brein en dat de gebeurtenis een andere betekenis krijgt.
Aan het begin van de therapie is er een uitgebreid onderzoek van de triggers en de mogelijke oorzaken van de klachten.
Daarnaast wordt er gekeken of EMI de juiste vorm van therapie is voor dat moment.
Tijdens de EMI sessie zal ik 22 bewegingen maken met de vingers (of met een pen met daarop een kokertje met een kleur die je mooi vindt) die met de ogen worden gevolgd. Deze bewegingen zijn vergeleken met EMDR langzaam en goed met de ogen te volgen. Tijdens het maken van deze bewegingen worden er sleutelwoorden herhaald, die betrekking hebben op het trauma dat wordt behandeld. De stresslading van het trauma zal in de loop van de sessies verminderen. De EMI therapie zal worden afgerond als de stresslading van de herinnering af is.
Wat kan je ervaren ?
Tijdens de sessies kunnen er oude emoties omhoog komen. Ook kunnen er geluiden, beelden, geuren, smaken of lichamelijke sensaties worden ervaren die te maken hebben met het onderwerp waar mee gewerkt wordt.
Een EMI sessie duurt gemiddeld 90 minuten. Met voorbereiding en integratie kan het tot twee uur duren.
Naarmate de stresslading vermindert zullen de sessies korter duren. De tijd tussen twee sessies is twee weken.
Wat is het verschil tussen EMI en EMDR ?
EMI
- Volgt de snelheid van de client.
- Ondersteunt Multi sensorische integratie.
- Geeft niet veel gewicht aan cognitieve aspecten van het trauma.
- Richt zich op onbewuste aspecten van het trauma.
- 24 verschillende oogbewegingen.
EMDR
- Behoudt hetzelfde oogbewegingspatroon of -segment totdat er geen verandering meer wordt waargenomen in de reacties van de client. Pas dan wordt er veranderd in een andere richting.
- Snelheid is meestal zo snel mogelijk (recente ontwikkelingen veranderen in snelheid en richting)
- Langzamere bewegingen bij resource -activering.
- Nadruk op cognitieve herstructurering.
